Kapatid

Lahat ng magkakapatid ay may parehong magulang pero hindi pare-pareho ang personal na relasyon. Mayroong makapatid na magkaibigan ang turingan, at may iba naman na parang magkaaway. Mayroon din na tinitiis lang ang presensya ng isa’t isa dahil wala nang ibang pagpipilian. Isang kataka-takang katotohanan ang malalim na di-pagkakaunawaan sa pag-itan ng maraming magkakapatid sa aumang dahilan, dahil dapat sana ay sila ang mas nakakikilala, nakakaintindi, at nagmamahal sa isa’t isa. Sa maraming pagkakataon ay ang mga magulang mismo ang nagiging dahilan ng hidwaan sa pag-itan ng magkakapatid dahil sa hindi pantay na pagtingin o dahil sa pagkukumpara at pagkampi sa isa “laban” sa iba. Mahirap man sa ibang magkakapatid na pakisamahan ang isa’t isa, ang pinakamabuti pa rin na magagawa ng isang tao sa kanyang sarili ay ang kilalanin ang anumang mabuti sa kanyang kapatid, gaano man ito kahirap hanapin. Walang sinuman ang totoong natutuwa na mayroon siyang kahidwaan lalo na kung ito ay kanyang kapatid. Ang pagiging kuntento sa isang sitwasyon kung saan ang magkapatid ay mayroong hindi maayos na samahan ay pagsisinungaling sa sarili, dahil ang kalikasan ng tao ay naghahangad ng mabuting relasyon sa lahat ng pagkakataon. Ang pagsasabing siya ay walang pakialam sa kanyang kapatid ay panlilinlang sa sarili. Kung kaya nating mag-isip ng mabuti tungkol sa ibang tao na hindi rin naman perpekto tulad nating lahat, lalong higit na dapat natin itong magawa sa ating sariling kapatid.